عاشقانه های من برای تو

دوست ترت دارم،
از هر چه دوست!

ای تو به من، از خود من، خویشتر…
دوست تر از آنکه بگوییم چقدر…
بیشتر از، بیشتر از، بیشتر…

 

عاشقانه های من برای تو...

من فقط دوست دارم ..میدونم قشنگ نگفتم، میدونم خیلی ساده بود،ولی آخه من که شاعر نیستم ..با ساعت ها دعوا دارم...لعنتیا چقدر دیر میگذرن وقتی که در انتظار دیدنتم !چقدر هم زود میگذشتن وقتی در کنارت بودم!با آدمهای شهر مشکل داشتم، چقدر قبل از اومدنن هیچکس شبیهت نبود، چه بعد از رفتنت همه شبیهت شدن، همه رو شکل تو میدیدم!با خودم سر جنگ داشتم، یه جنگ نابرابر بین عقل و دل ..جنگ بین بودن و نبودنش، آخر هم نفهمیدم کدومشون برد!من صداتو دزدکی ضبط کرده بودم، ملودی روزام شده بود، لالایی خوابم، نوای صبح بخیرم!من خندتو دزدکی عکس گرفته بودم، شیرینی تلخیام بود، روح بخشِ تنهاییام!من...من فقط دوست دارم، ولی خوب نتونستم عاشقانه های من برای تو...

توی اون 4 روز همه چی خیلی عوض شد توی اون 4 روزی که قهر کردی تمام اون 4 روزو دویدم.. همه ی کارهای عقب مونده ام رو انجام دادم خونه رو برق انداختم قفسه ی کتابامونو مرتب کردم کاغذای بدرد نخورتو جدا کردم میزتو تمیز کردم همه ی دوست و آشناهایی که خیلی وقت بود غر به جونم میزدن که دیگه نمیبینمت رو دیدم که نکنه بغض لعنتی سر باز کنه که کمتر جلوی چشمم باشی که کمتر غرورمو له شده حس کنم که احساس شکست کنم میخندیدم ولی ته راه نفسم انگار یه چیزی گیر کرده بود  درد رو داشتم برای اولین بار حس میکردم دلِ خالی رو غم سنگینو التهاب و لرزش دست رو شب چهارم محکم با ماشین کشیدم به دیوار بدون اینکه بفهمم یه خط طولانی روی عاشقانه های من برای تو...